Ik sprong, dook onder en kwam weer boven
Dinsdag 14.45 uur en ik sta op een zonnig schoolplein te wachten op het einde van de eerste schooldag. De bel. De eerste kinderen stormen naar buiten. Ik kijk naar de deur en zie mijn meisje met rode wangen en haar armen vol spullen naar buiten stappen. Druk ingesprek met een blond meisje. Ze ziet mij en komt naar mij toe rennen. "mam mam mam, het was echt heeeeel leuk, we hebben leren weven, getekend en buiten gespeeld... " Ze ratelt nog even door. Daar komt ook Saul naar buiten, samen met een jongen. Ik vang nog net zijn tas en jas en hoor bij het voorbij rennen iets over een speelafspraak. Binnen 5 minuten zijn al mijn angsten en twijfels weg die 6 weken als een steen in mijn maag lag. Op de weg terug zien we lama's in de wei staan......