Déjà vu
Dit schreef ik precies 3 jaar geleden.
Davita bleef inderdaad een extra jaar in groep 1, wel andere klas. Dat was een goede keus. Maar oh dat rot gevoel ben ik nooit kwijt geraakt. En nog steeds blij met de keus om naar een andere school te gaan.
Davita bleef inderdaad een extra jaar in groep 1, wel andere klas. Dat was een goede keus. Maar oh dat rot gevoel ben ik nooit kwijt geraakt. En nog steeds blij met de keus om naar een andere school te gaan.
"Déjà vu
Het was als of ik het gesprek al een keer eerder had gevoerd. Zelfde kamertje bijna dezelfde juffen. Maar een ander kind. Vanmiddag had ik dan eindelijk het gesprek over de voorgang van Davita. Vreselijk vind ik dat. En weer een bevestiging van wat ik al 2 jaar denk.
In januari bleek dat Davita toch nog wel erg ‘jong’ was en nog lang niet toe was aan groep 2. Maar na januari heeft ze sprongen gemaakt en gaat haar ontwikkeling echt heel snel. Tijdens de ochtendjes bij de logopediste Laura blijft dat Davita veel meer kan dat er op school uit komt.
Vandaag tijdens het gesprek blijkt weer dat de mensen op school, juf, assistent en IB-er gewoon niet de juiste toon aan slaan om haar uit te dagen. Volgens de juf en IB-er kan ze nog maar de cijfers tot 5 benoemen en schrijven lukt helemaal niet. Kan ze geen werkjes maken zo als is opgegeven en is ze sociaal erg zwak. Ze laat zich makkelijk onder sneeuwen.
Voor de mensen die Davita echt kennen zal dit echt als een verrassing komen. Voor mij dus ook, hoe wel…..het komt mij allemaal wel erg bekend voor. Zeiden ze 2 jaar geleden bij Saul niet precies hetzelfde? Juist!
De kleuterklas op deze school (sorry, groep 1 & 2) sluiten gewoon niet aan bij mijn kinderen. Ze voelen zich niet veilig om te doen wat ze willen en kunnen. En nu in groep 3 bloeit mijn kind helemaal op en is er geen achterstand niks te merken.
Natuurlijk heb ik mijn mond open gedaan en verteld wat ik zelf zie in de ontwikkeling van Davita. Ik ben apen trots dat ze de werkjes niet dom weg kopieert en juist zelf wat nadenkt er over. Natuurlijk moet ze mee doen met de groep maar eigen inzet is top! Over de cijfers twijfel ik echt niet. Zie de foto.
Kom ik tot de simpele conclusie; ze hebben niet de juiste toon aan geslagen bij Davita en ze weten echt niet wat ze allemaal in haar mars heeft.
Wat ga ik nu doen?
De beslissing dat Davita nog een jaar groep 1 gaat doen vind ik niet zo mogelijk. Dat wist ik al maanden en ben het er ook mee eens. Ze is van eind augustus en dus een vroege leerling. Volgend jaar is ze dan de oudste en dat zal haar wel sterker maken. We hebben afgesproken dat ze verder gaat op het nivo waar ze nu zit. Dus niet alles weer van groep 1. Het kan dus best zo zijn dat ze in december op nivo groep 2 zit.
Hoe voel ik me nu?
Laat ik zeggen dat ik aan een mega stuk taart zit en dat is niet om wat te vieren……"
Reacties
Een reactie posten