Hoofd, Hart en Handen

Denkend aan Holland zie ik breede rivieren traag door oneindig laagland gaan, rijen ondenkbaar ijle populieren als hooge pluimen aan den einder staan; en in de geweldige ruimte verzonken de boerderijen verspreid door het land, boomgroepen, dorpen, geknotte torens, kerken en olmen in een grootsch verband. De lucht hangt er laag en de zon wordt er langzaam in grijze veelkleurige dampen gesmoord, en in alle gewesten wordt de stem van het water met zijn eeuwige rampen gevreesd en gehoord. Ja die Marsman had het anno 1936 niet beter kunnen verwoorden. Prachtig dat Hollands landschap, om op de fiets of te voet door heen te dwalen. Maar oh oh oh wat als je als vrouw moet plassen?? In dat oneindige niks? Die hoge populieren geven geen beschutting om achter te hurken en op zondag-wandel-dag zijn de dorpen ook niet beschikbaar. De wandelende vrouw in Marsmans tijd liep vast met geknepen billen een zeer beperkt rondje. Want nu kan ik, wandelende vrouw zomaar, ge

De glans van de wereldschoonheid dwingt mij uit diepten van mijn ziel mijn goddelijke levenskrachten te ontvouwen voor een wijde vlucht; mijzelf te verlaten om vol vertrouwen mijzelf te zoeken in wereldlicht en wereldwarmte Vanaf het voorjaar doet de natuur zo haar best om met Sint Jan tot uitbarsting te komen. De zon klimt elke dag een stukje hoger en staat met de zonnewende op haar hoogste punt. De groei is op haar hoogte punt, ook letterlijk. Het graan zal niet lang meer door groeien maar de kracht van de zon gebruiken om te rijpen. De prachtige bloesem in de bomen is bevrucht en de tijd van de vrucht is nu gekomen.  Net als vele andere jaarfeesten is Sint Jan een samenspel van een voor-christelijk feest, de midzomerfeesten en de geboorte dag van Johannes de Doper. Tijdens de midzomer feesten lag de nadruk op zuivering voor vuur.  Johannes was een man die dicht bij de natuur leefde en een zeer groot/hoog geestelijk wezen was. Hij was de wegbereider van Ch

Het begon nog maar net licht te worden toen ik vanmorgen wakker werd gemaakt door een klein zielig meisje dat zei dat het echt niet goed met haar ging. "Ik heb wiebel benen". Dan weet ik wel hoe laat het is. Een lage bloedsuikerspiegel . Ooit, toen ze nog naar 1,5 jaar was vond ik haar helemaal slap in haar wieg. Ze deed amper haar ogen open. Raar maar waar heb ik haar toen in een reflex een smoothie gegeven die ik al had klaar staan. En binnen 5 minuten was ze weer haar vrolijke zelf. Het is daarna nog twee keer voorgekomen en steeds met fruit kunnen oplossen. De huisarts adviseerde om veel meer eet momenten aan te bieden. Met als gevolg dat ik tot ruim 3 jaar een nachtvoeding heb gegeven.  De laatste jaren gingen het eigenlijk heel goed. Maar afgelopen twee weken waren zo druk en inderdaad qua eten zeer onregelmatig dat ik denk dat ze afgelopen dagen echt te weinig heeft binnen gekregen. Net als vroeger opgelost door haar fruit te geven. Na een half uur lag zij weer lekk

Hier is onze fiere Pinksterblom,  en ik zou hem zo graag eens wezen,  met zijn groene kransen in het haar,  en met zijn rinkelende bellen!  Recht is recht,  krom is krom! Belief je wat te geven voor de fiere Pinksterblom,  want de fiere Pinksterblom moet voortgaan! In de laatste weken is er in de natuur een ware ontploffing van groeikracht zichtbaar geworden! Je staat versteld van alles wat zich weer uit de aarde omhoog heeft gericht! In de weilanden komen allerlei kleine plantjes tevoorschijn, en zeker in de gebieden, waar de dieren op dit moment niet buiten mogen grazen, zie je een waas van kleur over het gras liggen. Zelfs fluitenkruid en koolzaad slingert zich al volop langs de wegen. Miljoenen bloemen openen zich iedere morgen weer om hun hart naar de zon te richten. Na de lange periode van kou en vocht, zoeken niet alleen de mensen naar de zon! Op onverwachte momenten kun je ineens een geur opvangen, die je doet verlangen naar de zomer. 's Ochtends