Tour de NL. Etappe 1: Leiden

Waarom wachten tot januari met goede voornemens als ze te leuk zijn om er mee te wachten? Komend jaar wil ik minstens één keer per maand er op uit trekken om Nederland en haar bewoners beter te leren kennen. Ik trek naar steden, dorpen en de natuur om te ontdekken wat Nederland voor moois te bieden heeft. En daar wil ik over schrijven zodat jullie enthousiast worden.

Om mijn ontdekkingstochten wel wat overzichtelijk te maken heb ik een paar 'regels' bedacht
*  Ga langs de VVV als die er is
* Maak een (stads)wandeling met of zonder gids
* Bezoek één of meerdere musea waar je nog niet geweest bent
* Eet of drink een lokaal lekkernij

Op de radio komt de spot zo vaak voorbij dat je er eigenlijk niet meer omheen kan. Leiden is de stad waar Rembrandt het licht zag. Dus ik naar Leiden om te kijken of ook ik het licht ga zien.
Ik kwam veel in Leiden, 20 jaar geleden toen mijn beste vriendin er woonde ontdekte ik de studentenhuizen en de café's. Later was Leiden onlosmakelijk verbonden met de mummies die mijn kinderen keer op keer wilde zien en ik dus geregeld richting het Rijksmuseum van Oudheden reed om de wondere wereld van het oude Egypte te bezoeken.
Dus toen ik de trein uitstapte liep ik regelrecht naar het VVV. In de meeste steden zal je deze niet ver van het station vinden.
Helaas zijn in Leiden de wandelingen met een lokale gids alleen in het weekend. Maar ik kreeg de tip om een boekje te kopen met een mooie wandeling langs de Rembrandt route. Letterlijk in de voetsporen van de meester. Langs plekken die voor hem belangrijk zijn geweest.
Met het boekje in de hand, gemaakt van mooi stevig papier dat ook met slecht weer mooi blijft, ging ik opstap. Ja ik voelde me een toerist, maar ik denk dat daar op zich niet echt iets mee mis is. Want wat is er leuker dan met al die vliegschaamte onbekommerd toerist te kunnen zijn in eigen land.

Wat me meteen opvalt is dat de route me meeneemt naar plekjes waar ik anders voorbij gelopen zou zijn. En zo sta ik stil voor een huisje op een hoek. Het staat iets wat scheef en ik moet tegen de gevel van de huizen er tegenover gaan staan om een mooie foto te kunnen maken.
Het blijkt de Latijnse school geweest te zijn. De school waar Rembrandt van zijn 7 jaar in de banken heeft gezeten. Hij was geen briljant leerling maar leerde voldoende Latijn, retorica en Bijbelse geschiedenis om op zijn 14e aan de Universiteit te beginnen.
Bij de Hortus Botanicus ben ik even gestopt. Een bezoekje aan deze tuin is zeker de moeite waard. Maar doe het dan in de lente of de zomer, nu was het kaal en dor. Maar in de kassen was het tropisch kon ik even opwarmen. Entree is gratis met de museumkaart.
Na het uni gebouw voerde de tocht mij langs prachtige hofjes, smalle steegjes (met vele leuke alternatieve winkeltjes) en grootse pleinen. Het boekje vertelt veel over de stad en de plakken die je passeert, soms moest ik opletten dat ik niet alleen in het boekje zat te lezen en niet om mij heen keek.
En dan ineens sta je op de drukke  Haarlemmerstraat, van Gouden eeuw naar 21e eeuw. Ik kon het niet laten om iets te kopen als souvenir, ik ben tenslotte toerist in eigen land. Ik kwam de Dille en Kamille tegen en kocht zo'n schatig koppeltje voor in de kerstboom. Handgemaakt van vilt.
Leiden heeft een overvloed aan kleine cafeetjes en restaurants om even te zitten en te lunchen. Hier hoef je echt niet naar te zoeken je krijgt nog eerder last van keuze stress. Hierin merk je dat je in een echte studentenstad bent. Het leeft is fris en hip. De prijzen zijn studentikoos, voor nog geen €10,- heb je een goede lunch.
Na dat ik mijn buikje weer had gevuld met mijn opgehaalde box van toogoodtogo voerde de tocht mij naar het oudste stukje van de stad. De burcht. Het bouwwerk dat er nu staat is 14e eeuws maar gebouwd op de heuvel die in de 9e eeuw gemaakt is om beschutting te bieden aan de bewoners van de streek die toen nog dunbevolkt was maar snel zou uitgroeien tot een bloeiende wereldstad.
De burcht is het klimmen waard. Het uitzicht is geweldig. Vooral het mooie zicht op de Hooglandse kerk is top!
De wandeling eindigt bij museum de Lakenhal. Hier kan je tot  en met 9 februari 2020 een tentoonstelling zien van het werk van de jonge Rembrandt uit zijn Leidse tijd. Zeer de moeite waard want er hangen werken van over heel de wereld. Mijn fantasie maakt een sprongetje als ik op een bordje naast het schilderij zie staan "In bruikleen uit een privécollectie". Bij wie hangt er doorgaans een Rembrandt boven de bank?
Naast deze tentoonstelling is de vaste collectie en het gebouw zelf, ook aan te raden. Met als hoogtepunt, oké mijn hoogtepunt, de hutspot ketel die op 3 oktober 1574 uit het Spaanse kamp de stad binnen werd gebracht nadat de Spanjaarden door de Geuzen waren verjaagd. Het einde van de bezetting van Leiden. Ook dit museum is gratis met de museumkaart maar voor de tentoonstelling van Rembrandt moet je een toeslag betalen.



Vanaf de Lakenhal is het maar een klein stukje lopen naar het station. Op weg naar de trein kwam ik langs de reusachtige molen de Valk, die hoog boven de stad stond te draaien. Een korenmolen, zei mijn gidsen stemmetje. Die moet ik vanbinnen gaan bekijken. Heel anders dan de kleine polder molens die ik met mijn toeristen bezoek op Kinderdijk. Ik klom helemaal tot net onder de kap. Wat een prachtige stukje techniek.
Iets later dan verwacht en dus in de drukte van de avondspits nam ik de trein en bus terug naar mijn kleine dorpje.
Moe maar voldaan en enthousiast over de stad die ik echt beter heb leren kennen zat ik in de trein alweer mijn volgende bestemming uit te zoeken.
Ik kom zeker nog een keer terug waarschijnlijk met de kinderen want ook het Naturalis is helemaal vernieuwd en ach.....ik wil de mummies ook wel weer eens zien.


Vindt je het leuk om mijn gids te zijn en  jouw mooiste plekje te laten zien laat dan een berichtje achter of mail ruthhoosemans@live.nl.


Adressen:
VVV Leiden: Stationsweg 26
Hortus Botanicus: Rapenburg 73
Museum de Lakenhal: Oude singel 32
Museum molen de Valk: 2e Binnenvestgracht 1

Reacties

Meest bekeken

De kunst van het nat vilten

Michael geef mij moed!

Sint Jan

Sokken breinen - Het basis patroon

Maria Lichtmis