"Het gaat toch mis dus begin ik er niet aan"

Ik kijk soms naar mijn zoon en denk 'waarom ben jij zo boos op jezelf, op ons op alles wat niet lukt?' 


Het weer werkte vanmiddag niet echt mee en omdat ik ook nog wat tussendoor aan het werk was, vond ik het leuk om wat te gaan tekenen met de kinderen.

Een tijdje terug vond ik tijdens het opruimen mijn oude passer van school. (Zou dat nog steeds tot de verplichte schooluitrusting horen)
Dus papier, passer en potloden op tafel en wij aan de slag.
Ik deed eerst voor hoe je de passer moest vast houden en toen hoe je vrij simpel al een mooie mandala kan maken. 
Daarna ging Saul het proberen.  Na twee seconden schoot het puntje van zijn papier en werd de cirkel niet zo mooi rond. Hij zucht en puft maar zet door op mijn aanmoedigingen. Het gaat nog een paar keer mis, of zag het er toch niet zo uit als op het voorbeeld. 

Vandaag bleef ik rustig, liet hem begaan. Moedigde hem aan, door te zetten. 
Maar het is vermoeiend om hem constant voort te trekken als hij het na één tegenslag wilt opgeven.

Hoe komt het toch dat hij nooit tevreden is over zijn tekenwerk, er van uit gaat dat hij het toch niet kan, zo snel boos wordt als het na één keer niet perfect is.

Terwijl er voor mij geen goed of slecht is, het gaat er dat hij fijn bezig is.

Vandaag maakte hij deze tekening. En ik hang hem op. Ik zeg niet "wat een mooie tekening"
Maar "Saul, eerst dacht je dat het niet ging lukken en wilde je stoppen. En kijk nu eens, je hebt doorgezet en af de tekening gemaakt" 


Reacties

  1. Lastig he? Mijn nichtje van drie roept soms in tranen 'het is niet perfect' als iets niet lukt. Goed dat hij toch heeft doorgezet! Mooi kunstwerk om op te hangen

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Meest bekeken

De kunst van het nat vilten

Michael geef mij moed!

Sint Jan

Sokken breinen - Het basis patroon

Maria Lichtmis