Hoofd, Hart en Handen

Sinds kort voel ik me in een hokje gepropt. Ja letterlijk gepropt. Het zit namelijk erg krap en ik voel als of ik een glazen kooi zit en bekeken word. Ik voel me ineens 'anders'. Oorzaak van dit gevoel zijn twee korte gesprekjes, incidenten op school. Maar de gevolgen zijn groot. Ik was geïnteresseerd in een bepaald soort middelbare school.  Niet eens voor ons zelf maar voor een vriendin die een kind in groep 6 heeft. Ik hoorde dat een ouder op school haar kinderen op die school had en ik durfde het aan om haar eens naar de ervaringen op deze school te vragen. Dat ik dit durfde te vragen, aan een Perfecte Moeder is al heel wat. Het antwoord was duidelijk, verhelderend en doorslaggevend. Letterlijk. "Goh, waarom willen jullie naar die school? Dat is echt een hele goede school maar ik denk niet dat jullie soort mensen zich daar erg op hun gemak zullen voelen...." Daarna volgende een verhaal over het geloof en de manier waarop ZIJ dat beleefde en ze er van uit gin...

"Mam, heeft Jezus echt bestaan?" Ik parkeer de auto snel op een veilige plek en kijk in het gepijnigde gezicht van mijn zoon. "Je moet niet lachen hoor, maar ik weet niet wat ik moet antwoorden als ze vragen of ik in God geloof"  En daarna volgt een reeks van overpeinzingen die ik aan de zware kant vind voor van een kind van 8. Het is duidelijk dat hij er mee zit dat hij geen duidelijk antwoord heeft op deze vraag. Hij wil duidelijkheid, bewijzen. Ik geef hem geen antwoorden maar stel vragen. Mijn kinderen zitten op 'de school met de bijbel' wat inhoud dat het geloof bij alles voorop staat. Psalmen en bidden zijn dagelijkse kost. Een prima school een veilige haven voor de kinderen. Wij zijn als gezin wel een uitzondering, want we gaan niet naar de kerk en zijn ook geen lid van een gemeente. Wat overigens helemaal niks zegt over de manier van leven.... Maar dat is een ander verhaal. Dat mijn zoon met deze vraag komt laat mij zien dat hij niks voor wa...

Een IKKE-lijst, ja hetzelfde als een bucketlist maar dan speciaal een voor MIJ. Want bij het ontwikkelen van een (nog) sterkere IK hoort een lijst met dingen die IK wil doen.  Om de simpele reden dat het kan! Dat is ook het motto van deze lijst OMDAT HET KAN! De volgorde is willekeurig. Ze zijn alle even leuk. Als je denkt mij te kunnen helpen aan het voltooien van een van de activiteiten laat het dan weten. Wil je mee doen? Ach waarom ook niet. Ik ben ook heel benieuwd naar jullie top 3 lijst. The Stig Auto racen op een circuit. Als ik 's nachts terug rij over een lege snelweg beeld ik me in dat ik in een raceauto zit. Wat moet het gaaf zijn om een keer te leren hoe de ideale bocht te nemen. En gewoon kei hard te mogen rijden . De chef Meedoen aan een kookwedstrijd. Hoe vaak hoor ik niet dat ik mee moet doen aan masterchef of welk kookprogramma op tv dan ook. Of ik daar aan toe ben weet ik niet. Maar ik zou het erg leuk vinden om te zien waar ik wel sta met mijn kookku...

Een naamloos document, een lege pagina wat klinkt dat heftig. Maar geen zorgen hoor zo zwaar is het niet. Of toch wel??? Afgelopen winter had ik, ondanks het gebrek aan vorst, het gevoel te verstijven. Vast te roesten. Elke dag was  een copy van  de vorige. Oh ja werk genoeg zowel met Puur Lekkerland als met de kinderopvang. Soms zelfs zo veel dat ik een belangrijk ding uit het oog verloor. En achteraf denk ik, dat ik dat al een paar jaar aan het vergeten was. Want, hé je hebt een eigen bedrijf dat best lekker begint te lopen, je doet veel dingen er naast en hebt ook nog eens een leuk gezin. Dat klinkt toch perfect?! Maar toch dat ontevreden knagende gevoel. Mis ik iets? En dan ineens is daar een gebeurtenis die alles op zijn kop zet. Eind april worden we gevraagd om als beheerders op een Frans kasteel te gaan werken. De ideale baan voor ons. Veel vrijheid, uitdagend en in het buitenland. Iets waar we echt aan toe zijn. Het gaat allemaal zo snel dat we binnen een we...