Palmpasen en het Paasfeest
Het viel me deze week voor het eerst echt op dat het al echt licht is al we naar school fietsen. En dat de knoppen in de bomen steeds dikker worden. De lente is weer aangebroken. Als kind keek ik vanaf kerst echt uit naar de lente en het paasfeest. Pasen was onlosmakelijk verbonden met de lente en kon mij niet snel genoeg komen. En ik merk dat ik dit jaar weer kinderlijk uit heb gekeken naar de eerste knoppen aan de bomen en het morgenlicht als de wekker gaat. Kleine vlinders kriebelen in mijn buik als ik de hazen op hun achterpoten zie staan in de weilanden en waterhoentjes als malloten achter elkaar aan zie rennen. Het is Lente!! Moeder Aarde heeft haar wortelkindjes gewekt en brengt ze als bloesemkinderen naar de aardoppervlak. En zodra de natuur begint uit te lopen is de tijd voor het Paasfeest aangebroken, het feest van de opstanding uit de doodse materie. Het zal niet verbazen dat, net als zoveel nu christelijke feesten de oorsprong echter ver voor de komst van Christus l...