Hoofd, Hart en Handen

Ik vind mezelf nog lang geen expert op het gebied van moestuinen, maar ik vind het wel leuk om zo nu en dan wat met jullie te delen. En zoals met zo veel zijn er net zo veel meningen als er tuintjes zijn dus doe ik het in de ogen van vele vast niet zo als het hoort. Maar ik hou mezelf maar voor; het feit dat je met je handen in de klei zit is al top dus echt fout kan je het niet doen. Dus vertrouw op jezelf en op moeder natuur die helpt je vast ook wel. Vandaag wil ik iets vertellen over MULCHEN. onze zuiderburen spreken het uit als Mulsjen maar ik hou het op een harde 'ch' klank. Mulchen dus...... of zoals mijn moestuinbuurmannetjes het zeggen, die rommel op de aarde. Heb je ooit in de natuur een kaal stuk aarde gezien? Herstel, vruchtbare aarde, want ja de woestijn is kaal en leeg maar daar groeit ook bar weinig. De aarde heeft een soort natuurlijke schaamte. Ligt het er bloot en kwetsbaar bij dan begint het zich snel te bedekken om zo weer warm en beschermd te worden...

Z onnelicht doorstroomt De wijde ruimten. Vogelenzang doortrilt de lichte luchten. Plantenzegen ontkiemt Aan ’t aardewezen. En mensenzielen verheffen zich Met dankgevoelens Tot de goede geesten Van de wereld. R.S.  Het jaar is rond. Mijn eerste moestuinjaar. En wat voor een jaar. Volgens de mannetjes op de tuin was het de droogste en warmste zomer in jaren. Die maar niet ophield ook. Niks groeide zoals het moest groeien en de opbrengsten waren zeer slecht. Lange gezichten en veel gemopper heb ik gehoord afgelopen zomermaanden. Ohja? Nou ik heb het toch heel anders ervaren gelukkig. Misschien is dat mijn onbevangenheid en heb ik geen enkel referentiekader maar ik heb een top jaar gehad. Ik wil jullie graag vertellen wat de tuin mijn nog meer heeft opgeleverd naast de bergen uien, groenten en fruit. Want er is meer. Een jaar geleden schreef ik dat die hele moestuin één grote wilsoefening voor mij zou worden. Daar had ik toen gelijk in. Alleen wa...