Michael geef mij moed!
Het is half september en ik fiets met de kinderen terug naar huis. We hebben slechts een shirtje en korte broek aan, vanmorgen was het zonnige en nog aangenaam warm. De zon is nog krachtig en we halen herinneringen op van de vakantie in Frankrijk die toch al zo ver weg lijkt, maar de verhalen komen steeds weer boven. Alsof de kinderen met de verhalen de zomer nog even vast willen houden. Ook ik verlang eigenlijk nog naar de rust en ruimte van onze tent in Frankrijk. Alles was zo simpel en makkelijk. Zo heerlijk buiten.
Nu we fietsen valt het ons op dat de wind steeds harder in onze zij duwt en in het zuiden komen donkere grijze wolken snel op ons af. En gingen we met zomerweer van school weg, de donderwolken haalde ons in en kletsnat kwamen we in guur herfstweer thuis. En diep van binnen voel ik dat ook daar de herfst is begonnen. Michael, geef mij de moed om deze herfst door te komen.
De onrust en beweging in de natuur is zo kenmerkend voor de herfst. Het om slaan van het weer maar ook het ineens rood worden van de bladeren aan de bomen. Voor veel mensen, waaronder ik, is dit een moeilijke periode. Ze laten het hoofd hangen en zien alleen het vallende blad en toenemen van de duisternis. Ze worden hard gewekt uit hun zomerroes voelen dat er vanbinnen iets broeit een onrust en strijd maar waar komt die innerlijke onrust vandaan?


De aartsengel Michael zal ons daarbij helpen. Die kan ons moed geven. Hij kan er voor zorgen dat we de ervaringen die we in de zomer hebben opgedaan kunnen omvormen tot een innerlijke kracht die kan worden ingezet om een nieuwe koers te varen.
Die gesprekken van de zwoele zomeravond over de toekomst , over het roer om, over Nu gaan we het echt anders doen, zouden niks waard zijn als daar niet Michael is om je de moed te geven om ook echt het roer om te gooien. Michael is er dan om die draken, die uit onze eigen onderwereld omhoog kruipt de kop af te hakken en te overwinnen. Hij helpt ons innerlijk op te staan en met heldere blik naar een nieuwe horizon te kijken.
Pas dit jaar was ik me bewust van de leegte in de zomer en de valkuilen die ik vroeger niet zag en pardoes inviel. Nu was ik voorzichtig en met de hulp van Michael kon ik de inzichten die ik in de rust van de zomervakantie kreeg doorzetten en tot uitvoering brengen. Ook ben ik niet langer somber nu de herfst er aankomt. Ja ik hou nog steeds meer van de warmte en het leven op slippertjes dan de striemende regens van september maar ik zie nu ook de goede kant er van. Ik kan weer genieten van de terugkeer in het huis.
In de klas
Op de vrije school is het Michaelsfeest het eerste in de reeks van jaarfeesten. Bij de kleuters ligt de nadruk op het oogsten. Er worden appels geraapt en appelmoes gemaakt. Ook is er een herfsttafel met mooie bladeren en kastanjes. In de eerste drie klassen van de onderbouw wordt het verhaal van Sint Joris die met behulp van de engel Michael de draak verslaat verteld. En worden er spelletjes gedaan zoals boogschieten en wordt er soms een draak verbrand. In de hoogste drie klassen draait alles om moed en doorzettingsvermogen. Er wordt bijvoorbeeld een spookhuis gemaakt en er is een vlot op de sloot die maar je maar net kan houden. Durf jij er op? Heb jij vertrouwen?
Deze tekst kreeg ik van iemand die de ouderacademie doet en ik vind hem zo goed en treffend dat ik hem wil delen.
he Ruth, dankjewel, wat een heerlijk stuk heb je geschreven
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi verhaal, ik besef ook nu pas weer dat het eigenlijk ieder jaar weer plaatsvind in alle gradaties van het gezin. herken ook ieder jaar meer of het nou opmanagementniveau ofgebeurt, binnen mijn bedrijf of binnen het gezin. Je herkent het niet direkt maar 1 a 2 weekjes later zie het terug, de overwinning, daadkracht, beslisingen die genomen zijn door de een of de ander....mooi!
BeantwoordenVerwijderenNou inderdaad, dit las ik net nog op de website van een vrije school.
BeantwoordenVerwijderen"2.1.2. Ontwikkeling van het kind
Mensen die een ontwikkelingsproces aangaan krijgen steun van Michaël. Na het genieten van de zomerzon moeten we ook kunnen afdalen naar de winterkou. Hoe intensiever we van het voorjaar en de zomer hebben genoten van het bloeiende leven des te intensiever we het sterven en de dood in het najaar en de winter ervaren. Michaël wil ons helpen dat wat zij in anderen zien ook in onszelf zien. Om dat te kunnen zien gebruiken we ons gevoel en ons hart als leidraad op een weg die soms donker, eenzaam of onbekend kan zijn. Dit geldt ook voor onze kinderen die in deze tijd vaak dwars en wispelturig zijn. Zij blijven hangen in de donkere gevoelens van deze periode. De wisseling van het seizoen en de omslag van het weer hebben een duidelijke invloed. Juist deze periode worden kinderen als ‘druk’ ervaren en verwoorden ouders het als : “volgens mij krijgen we storm”. "
Wel even een oja momentje.