Ik werd vorige week wakker met zo'n raar, beetje onbestemd gevoel in de buik. Wat onrustig en somber. Aan het weer kon het niet liggen, de zon scheen op st Jan sterkte. Nee hier waren hogere krachten aan het werk.
De draken in mijn hoofd staken de kop weer op. En dan weet ik het, natuurlijk het is de tijd van Michael!
Na al die jaren verrast het me nog steeds, ineens is het er weer. De tijd van oogsten, afsluiten en laten sudderen. Maar bij mij ook extreme onrust in mijn lijf, angst om het hart en twijfel in het hoofd. Draken om te verslaan.
En dit jaar zijn bepaalde draken extra goed gevoed, op topniveau! De onrust, de angst en de twijfel over 'doe ik er wel goed aan wat ik doe?' 'bescherm ik mijn eigen grenzen wel voldoende?' 'moet ik kritischer zijn of is een keer niet dwarsliggen ook OK?'
Een verkoudheid, een hoestbui en benauwd. Normaal zou ik kippensoepjes maken, de kinderen tussen de wol stoppen en verzorgen.
Nu maak ik me vooral zorgen. Niet dat ze zieker worden, ze zijn sterk. Maar wel voor het vingertje dat wijst, de regels die voor afzondering zorgen.
Oh Michael geef mij toch kracht! Leen mij je weegschaal om de juiste beslissing te nemen.
Leen mij je zwaard om mijn draken te verslaan.
Schenk mij je moed en daadkracht om in deze tijd het goede te doen.
De kunst van het nat vilten
Al in de zeer oude tijden kende men de nut van het vervilten van wol. Het verhaal gaat dat toen Noah eindelijk land had gevonden en de dieren na een lange reis eindelijk weer de ark konden verlaten, hij in de stallen van de schapen een dikke laag stevig vilt aantrof op de grond. De wol die afgevallen was werd door de poten van de dieren gevilt. De nomaden van de Noord Afrikaanse gebieden viltte hun lappen door ze in een lederen zak achter een schaap of kameel te binden. Door het constant bewegen en gestuit over de grond kregen ze zonder al te veel inspanning een perfecte stevige vilten lap. Helaas heb ik geen kameel of een ark vol schapen en zal ik het werk met de hand moeten doen. Maar het proces van pluizige zachte wol naar stevige vilten slof is geweldig om met je eigen handen te doen. Ik heb nu drie paar sloffen op deze manier gemaakt. De eerste mislukte compleet, de wol wilde niet hechten en bleef uit elkaar vallen. Het tweede paar, ander soort wol, werd goed. Ik draa
Reacties
Een reactie posten